Der Kölsche eß e löstig Blot

Et hät noch immer got gegange

Volkslieder » Mundart, Niederdeutsch und Dialekte »

Der Kölsche eß e löstig Blot
Hä pack et Levve rääch
Un küümb nit wie ne Schudderhot,
Geit im och jet zowääsch
Et eß no eimol nit sing Aat,
Zo blieve lang bedröv,
Hä hät de Saach flöck üvverlaht
Un kurageet hä röf:

Et hät noch immer, immer
immer got gegange
Got gegange, got gegange!
Et hät noch immer, immer
immer got gegange,
Un et weed wahl got noch gon!

Et Klös´che fung ne Stump Zigar,
Glich hät hä’n en däm Mung.
„Dat Schmooren eß doch wunderbar!“
Su denk dä Köttelsjung.
O jasses, dä Magister kütt
Grad öm de Eck elans!
Als dä beim Kamesol in kritt,
Trüüß sich dä kleine Hans:

Et hät noch immer, immer
immer got gegange….

Knöll hält sich faß am Trappepoß
Des Naaks öm Ein der Chreß
Un denk: „Dat eß en Arbeit groß,
Eh do ens bovven beß!
Hör, Jung, jöck ens op alle Veer;
Sin och der Trappe vill!
Bums do der Aal nit för de Dhör,
Häß do gewonne Spill!

Et hät noch immer, immer
immer got gegange….

„Et eß am Engk me’m Fasteleer!“
Dä geft’ge Mucker schreit,
Wanns ens en Zick, jet hatt un schwer,
Däm leeve Feß hä dräut.
Doch, wat hä dun und sage kann,
Dat eß uns ganz egal!
Mer Kölsche blieve bovve Jan
Und singe löstig all:

Et hät noch immer, immer
immer got gegange….

Text: Gerhard Schnorrenberg (1847-1913) —
Musik: Alfred Beines ( TTA XI , S, 124 Karnevalslieder-Album )
in Kölsche Lieder , ca 1930 , Köln .