Mer höt et fän un no (Op der Sitzung)

Volkslieder » Mundart, Niederdeutsch und Dialekte »

Mer höt et fän un no – der Fasteleer eß do
Alaaf Colonia – ein dreifach hip hurra!
Et Feber einer pack – mer wirf sich en der Lack
Geit op en Sitzung dann – als feine Mann
Zuesch kütt ene Tusch – un alles hält sich kusch
Weil do dä Schmitzen Henn –
geit en de Bütt erenn.
Die Auge liet mer gonn –
mer well doch jet verstonn,
Op einmol fängk dä Mann – do bovven an.
Un säht – wobei dä Ärm hä schwenk –
Ihr doot jo suffe wie en Senk.
Brängk mir doch och e Glas erop –
Bei Palms do eß de Pief verstop.
Die Wienands han nen Haas em Pott,
Dem Schmitz sing Frau eß widder fott,
Un alles singk – ov krütz ov quer –
„Jo dat eß Fasteleer!“

Wat eß dat Levve wäht –
wenn mer kein Freud sich mäht,
Dröm loß die Grille fott –
do laachs dich halv kapott.
Et Sting un och et Nett,
dun singe öm die Wett,
Dä Pitter brummbt der Baß – dat mäht doch Spaß.
Die Musik spillt sudann –
dat Leed vum Heinemann,
Un alles fällt met en – do lit noch Musik dren.
Dä Vorstand eß für wohr – ein Musterexemplar,
Un alles klapp geweß – he op et beß
Dann geit et häßdenitgesinn –
Em Schunkeltempo her un hin.
Et wehd gejuuts un och gelaach –
Dat dauernd ein Korsettstang kraach,
Un lang noch hält dat Schmölzge us
Un geit genöglich dann no Huus.
Beim Abschied wehd dann noch gesaht:
Dat han mer got gemaht!

Text : Verfasser anonym
Musik: auf die Melodie von „Die Musik kommt
in Kölsche Lieder (ca. 1930 , Köln )