Glaubt mir, dass i oft moa
triari, triarai traira,
über mein´ Wendelstoa
triari trara,
geht mir koa andrer Platz
trarairai traira.
Er ist mein grösster Schatz
traraitraira, trallera
trallera trallerallerallera
Tralle, trararara
tralle tralle tralle trarara trallera!

Drob’n, da thiat’s mi freu’n
triari, triarai traira,
singa und juhhe schrein
triari trara,
drob’n, wo’s kloa‘ Kircherl steht
trarairai traira.
und’s Wölkerl umageht

Wenn i‘ erst aussi schau‘
triari, triarai traira,
wo’s Lüfterl is schö‘ blau
triari trara,
sieh‘ die Stadt, di schö‘
trarairai traira.
mit die zwoa Kirchtürm‘ steh‘!

Dort is der Kini z’Hais
triari, triarai traira,
schaugt wohl in d’Berg‘ oft ’naus
triari trara,
sollt‘ amol kemma ‚rei‘
trarairai traira.
wur‘ ihm nit z’wider sei‘

Text:  Johannes Hager (1822-1898)
Musik:  Johannes Hager –